Leesmenu 17 juli

Morgengebed lezing

• Psalmen 86
• Job 3

Keer terug naar Morgengebed

 Middaggebed lezing

• Psalmen 87, 88
• Johannes 9

Keer terug naar Middaggebed

Avondgebed lezing

• Psalmen 89 verzen 1-19
• Job 4

Keer terug naar Avondgebed

Nachtgebed

• Psalmen 89 verzen 20-53
• 2 Tessalonicenzen 2

Keer terug naar Nachtgebed

Leesmenu 17 juli

Jobs vragen

23 Waarom leeft een mens als er geen uitzicht is,

als God hem de weg verspert?

24 Ik heb geen ander voedsel dan verdriet,

geen andere drank dan mijn tranen.

25 Waar ik doodsbang voor was, overvalt me nu,

wat me altijd al angst aanjoeg, komt op me af.

26 Ik heb rust noch duur,

ik word gekweld door talloze vragen.’

Morgengebed Job 3 verzen 23-26

De Bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan de Groot Nieuws Bijbel met Deuterocanonieke Boeken (Met aantekeningen), ©Nederlands Bijbelgenootschap & Katholieke Bijbelstichting 1999.

De wanhoop nabij

Satan heeft zijn zin gekregen bij God: hij heeft Job eindelijk mogen treffen met een van de meest gevreesde ziektes in die tijd: melaatsheid. Een ziekte die behalve pijn en verminking van het lichaam ook een totaal sociaal isolement met zich meebracht. Inclusief de verbanning uit je gezin en vriendenkring. Ontstellende eenzaamheid dus.

Job’s moedige geloof begint plaats te maken voor wanhoop. Hij begrijpt niet wat er met hem gebeurt en waarom het zo gaat.  Wat heeft hij misdaan? Hij vervloekt zelfs zijn geboortedag, want hij beseft dag na dag meer hoe groot zijn ellende is. En hoe uitzichtloos zijn situatie. Hij uit zijn verdriet en stress daarover tegen zijn vrienden.

Jobs vragen

Te veel vragen houden hem bezig. Hij voelt zich een met al die mensen die veroordeeld zijn tot een rampzalig bestaan. Wat kan een mens nog beginnen, als God zelf hem de weg verspert? In zijn wanhopige woorden klinkt de echo door van wat de profeet Jeremia uitriep in Jeremia 15 vers 10 en 20 verzen 14-18.

Zijn vrienden, Elifaz, Bildad en Sofar, horen hem zwijgend aan. Ze zijn al de hele rouwperiode van 7 dagen en nachten bij hem en hun stilzwijgende aanwezigheid is de enige troost die Job omringt. Zelfs zijn vrouw heeft hem de bons gegeven. Hij voelt zich veilig genoeg bij deze drie vrienden om zijn gevoelens de vrije loop te geven.

Wat hem nog te wachten staat met deze zogenaamde hartsvrienden maakt Jobs ellende des te schrijnender.